آگاهی از روند رو به رشد جمعیت سالخورده و به خصوص آن گروه از این افراد که در عین سالمندی و از پا افتادگی هیچ سرپرست و ماوا و مسکنی ندارند تا دوران کهولت خود را با آبرومندی و آسایش خاطر سپری نمایند، گروهی از انسان‌های خیر و همنوع دوست و متعهد شیراز را بر آن داشت تا نسبت به این امر خطیر که از موضوعات مهم و ضروری بوده و اکنون دامنگیر شهر زیبا و با صفای شیراز می باشد توجه نمایند و به سبب زندگی شهری و توسعه و کثرت جمعیت کهنسال بروز مشکل بی سرپناهی و بی سرپرستی را برای تعداد قلیلی از سالمندان از میان بردارند و بر این اساس ایجاد مامنی مناسب و محیطی در خور شان و حرمت سالمندان تنها و بی سرپرست از جمله اهدالف مقدس هیئت امنای سرای سالمندان شیراز می باشد.